Nasiałach se rozmaryjon
piyknie mi wschodzi
czekałach jou na Jasieńka
łón nie przychodzi
Jak Jasieńko nie przychodzi
maryjónek piyknie wschodzi
piyknie mi rośnie
Transkrypcja:Iwona Wylęgała.
Uwaga Iwony Wylęgały: Pieśń sobótkowa, która u nas była śpiewana podczas wyprosu weselnego i podobnie jak w innyh regionach, przeszła do repertuaru sobótkowego.
Hej, Jana, Jana
bandziemy chwolić
coby dozwolił
sobótka polić
hej lalum, hej lalum
hej, sobótka dalum
hej sobótka dalum, dalum
Hej, narwia jo ci
kans maryjonku
cobyś nie uciykł
preczka, kochanku
hej lalum, hej lalum
hej, sobótka dalum
hej sobótka dalum, dalum
Adolf Dygacz, Józef Ligęza, Pieśni ludowe Śląska Opolskiego, s. 130.
Poliwoda, pow. Opolski. Spisana w 1940 r.
Oj ty Janie sobótkowy, ty studnię kopiesz, wody nie masz
Ty studnię kopiesz, wody nie masz
Przybyło wody odrobina, to ją wypiła mała dziecina
Przybyło wody okruszyna, to ją wypiła mała muszyna
Poleciał Jan pod niebiosa, uczepił wiadro do pasa
Wiadro stukało i brzękało, ludzie na niebo spoglądali
Ludzie na niebo spoglądali, janowej wody wyglądali
Ludzie na niebo spoglądali, janowej wody wyglądali
Oj ty Janie sobótkowy, ty studnię kopiesz, wody nie masz
Ty studnię kopiesz, wody nie masz
Przybyło wody odrobina, to ją wypiła młoda dziewczyna
Przybyło wody okruszyna, to ją wypiła mała ptaszyna
Oj ty Janie sobótkowy, ty studnię kopiesz, wody nie masz
Ty studnię kopiesz, wody nie masz
Przybyło wody odrobina, oj to ją wypił młody chłopczyna
Przybyła wody okruszyna, to ją wypiła mała dziecina
Oj ty Janie sobótkowy, ty studnię kopiesz, wody nie masz
Ty studnię kopiesz, wody nie masz
Kompałecka, mała nocka
Paliła się do północka
Schodźcie sie dziewecki
Do tej kompałecki
Schodźcie się dziewcyny
Do do tej kompaniny
Tylko ty się Kasiu łostań
Wij wionecek lewandowy
Wij wionecek lewandowy
Darujze go Jasieńkowi
Dary moje, darunecki
Łod Kasiuni kochanecki
A łod jakiej, łod takowej
Łod Kasiuni łod Kłodowej
Łoto to
Ile w scupaku ości
Tyle w chłopaku złości
Łoto to
Łoto to
Ile jest w rybie łości
Tyle w dziewcynie złości
Łoto to
Łoto to
Wije wionek z pokrzywy
Pójdzie za mąz
We źniewy
Łoto to
Łoto to
Wije wionek z łobody
Pódziue za mąz
Przed Gody
Łoto to
Łoto to
Wije wionek z zkapusty
Pójdzie za mąz
W zapusty
Łoto to
Kompałecka, mała nocka
Paliła się do północka
Marysia sie nie wyspała
Bo chustojki wysywała
Wysywała, haftowała
Jasieńkowi darowała
Dary moje, darunecki
Od Marysi kochanecki
A od jakiej, od takowej
Od Marysi, od Kłodowej
Och, tylko do Piotra kukułeczce kukać
Tylko do jesieni dziewczynie hulać
Jak Pioter przyjdzie, kukułeczka w ciepłe kraje pójdzie
Jak jesień przyjdzie to dziewczyna za mąż pójdzie
Jak jesień przyjdzie to dziewczyna za mąż pójdź(ie)
Oj tam na górze, zrodzili jagody kamienicy
Och, tam tańczyli wszystkie młode dziewicy
Och, tam tańczyli wszystkie młode dziewicy
Oj, tam na przedzie Jasiuleńko chodzi
Swoją Kasieńkę za prawą rączkę prowadzi
Swoją Kasieńkę za prawą rączkę prowadź(i)
Oj, ty Kasieńko, ty cichutka w mowie
Porozmawiamy my cichutko sobie
Porozmawiamy my cichutko sob(ie)
Bo tylko do Piotra kukułeczce kukać
Tylko do jesieni Kasiuleńce hulać
Tylko do jesieni Kasiuleńce hul(ać)
Jak jesień przyjdzie Kasia za mąż wyjdzie
Jak jesień przyjdzie Kasia za mąż pójdź(ie)
Janie, miły Janie
Nie powiadej na mnie
Ize jo se utraciła
Swój wionecek marnie
Łodro, Łodro moja
Nie mom cić pokoja
Zech nad Łodrą w sobótecka
Pozbyła wiunecka
Ni mom, nic ni mom
woda my zabroła
jeno my Maniuchna
na brzegu ostała.
Ni mom, nic ni mom
bidny, bidniusieńki
a z mojom Maniuchnom
bede kopoł pińki.
Ni mom, nic ni mom
po pusto w komorze
Do buzi Maniuchna
a Pon Bóg wspumpoże
No mom, nic ni mom
zabrała my woda
Wzina by Maniuchne
nie bełaby szkoda.
Komentarz autorów: Nad stawem lub wodą śpiewano przy ogniu.
Jedna dziołcha mondro była
ogródek se ogrodziyła
maryjónek sioła
bo mu bardzo przoła
O mój miyły maryjónku
co cie siywóm na zagonku
chtóż cie siewać bandzie
jak mie tu nie bandzie
Jak sie chłopcy dowiedzieli
na maryjónek bieżeli
była ciymno nocka
narwali go mocka
A wy chłopcy nie urgejcie
maryjónku nie targejcie
maryjónek drogi
nie pod wasze nogi
Transkrypcja: Iwona Wylęgała
Komentarz zespołu: Pieśń sobótkowa ze Śląska Opolskiego. Zapisana przez Adolfa Dygacza podczas Akcji Zbierania Folkloru Śląskiego w 1954.
Rośnie oset nade drogom
nigdy nie tykany,
a rozmaryn w ogródeczku
różom przeplatany.
A lelijo co się bujo
ty pachnunce ziele
nie godejże panno grzeczna
z kawalirem wiele.
Bo kawalir nie suminny
Boga się nie boji
rynce składo, do nóg pado
o dusze nie stoi.
Ile wełny, tyle wełny
na bioły owieczce,
tyle smutku i pokory ji pokory
w kożdy panineczce.
Ile liter, tyle liter
na biołym papirze,
tyle złości, fałszywości
w kożdym kawalirze.
Jak wychodzi na ryneczek
czopeczki nie zdyjmie,
włosy mu sie ozlatujom,
jak te dzikie śwynie.
Ji myśi ón, ji mysli ón
o tysiuncny* damie
a ónygo nieboraka
na portki nie stanie.
