Ach Boże, mój Boże trza iśc w pole robić Dzieciąteczko małe samo trza zostawić
Kołysz mi się kołysz, kolibko lipowa A ciebie dzieciątko niech Pan Jezus chowa
Kołysz mi się, kołysz, kolibeczko sama Bo jo ni mom czasu, pójdę grabić siana
Uśnijże mi, uśnij albo mi urośnij Prędzej ty mi uśniej niżeli urośniesz
Lulajże mi lulaj, siwe oczka stulaj Siwe oczka stulisz do mnie się przytulisz
Uśnijże mi, uśnij moje dzieciąteczko Bo ja muszę wygnać w pole bydełeczko
Pase ja se, pase, bydełeczko krase Jak przygonie do dom napije go wodom
Krowy moje, krowy najadły się trawy Napiły się wody, stoją jak jagody
Przyszłam do chałupy dzieciąteczko spało Chwałaż Panu Bogu nic mu się nie stało
Dodo moja, dodo czerwona jagodo Bede jo se śpiewoć pókim jeszcze młodo
Joanna Skowrońska, Dolny Śląsk, Łęczyckie. Melodia i tekst z przekazu ustnego od Michaliny Mrozik, reemigrantki z byłej Jugosławii. Nagranie prywatne 2021.
Niejedna dziewczyna u swojej mamusi róży kwiat, hej róży kwiat
Służą jej panowie, my kawalerowie, cały świat, hej cały świat
Chusteczka na niej jakby na pani, ja to dał, hej ja to dał
Bo żem się w nij wiernie zakochał, hej pod winem, tam pod wineczkiem zielonym
Sukienka na niej jakby na pani, ja to dał, hej ja to dał
Bo żem się w nij wiernie zakochał, hej pod winem, tam pod wineczkiem zielonym
Trzewiczki na niej jakby na pani, ja to dał, hej ja to dał
Bo żem się w nij wiernie zakochał, hej pod winem, tam pod wineczkiem zielonym
Pończoszki na niej jakby na pani, ja to dał, hej ja to dał
Bo żem się w nij wiernie zakochał, hej pod winem, tam pod wineczkiem zielonym
Korale na niej jakby na pani, ja to dał, hej ja to dał
Bo żem się w nij wiernie zakochał, hej pod winem, tam pod wineczkiem zielonym
Stanisława Latawiec, Dolny Śląsk, Jugosławia. „W domu Kidów” wyd. Fundacja Ważka.
Kolęda dunajowa, łącząca funkcję składania życzeń: zdrowia i szczęścia, z funkcją zalotów. Jest to przedłużenie szczodraków i podłazów. Kolędować moga chłopcy dziewczynom, jak i dziewczęta chłopcom. Kolędy do panny czy kawalera śpiewano podczas zimy w południowo – wschodnich regionach Polski. Natomiast na północnym wschodzie śpiewa się je na wiosnę. „Poetyka kolędy życzącej tkwi korzeniami w starej symbolice, stąd uderzająca wielowymiarowość i pojemność znaczenia motywów: złoto jest oznaką bogactwa i zarazem niezniszczalnego sacrum życia; jabłko jest owocem jabłoni i wyrazem miłości gotowej do oddania się drugiemu człowiekowi; chłopca do dziewczyny koń niesie w znaczeniu zbliżenia się w przestrzeni fizycznej, jak i żywego rwącego pragnienia. (…)Wielka woda – dunaj jest żywiołem symbolizującym w kulturze ludowej potencjalność, początek, i koniec wszystkiego, siłą dającą życie, regenerującą i oczyszczającą. Od nazwy dunaj – wielkiej, żywej wody – kolędowanie w okolicach Biłgoraja nazywa się dunajowaniem, za piesni dunajowymi”. J. Bartmiński, Kolędowanie na Lubelszczyznie, PTL 1986.