Sztyry mile za Oławą
Hej, dydkom-da
Łożenił sie wróbel z kawą
Dydkom, dydkom-da
Wsystkie ptouki zaprosili
Jeno sowa zapomnieli
Jak sie sowa dowiedziała
Na wesele przyleciała
Przysoł wróbel, wziął ją taniec
Nadep ją w tyn mały palec
O, ty wróble, ty urwalce
Podepces mi wsystkie palce
a tu jeszcze zwrotka dodatkowa z innej wersji tej piosenki:
Gdyby tu nie było gości
Połamałabym ci kości
Nasiałach se rozmaryjon
piyknie mi wschodzi
czekałach jou na Jasieńka
łón nie przychodzi
Jak Jasieńko nie przychodzi
maryjónek piyknie wschodzi
piyknie mi rośnie
Transkrypcja:Iwona Wylęgała.
Uwaga Iwony Wylęgały: Pieśń sobótkowa, która u nas była śpiewana podczas wyprosu weselnego i podobnie jak w innyh regionach, przeszła do repertuaru sobótkowego.
Hej, Jana, Jana
bandziemy chwolić
coby dozwolił
sobótka polić
hej lalum, hej lalum
hej, sobótka dalum
hej sobótka dalum, dalum
Hej, narwia jo ci
kans maryjonku
cobyś nie uciykł
preczka, kochanku
hej lalum, hej lalum
hej, sobótka dalum
hej sobótka dalum, dalum
Adolf Dygacz, Józef Ligęza, Pieśni ludowe Śląska Opolskiego, s. 130.
Poliwoda, pow. Opolski. Spisana w 1940 r.
Do tego tu domu wstepujemy
Szczęścia, zdrowia winszujemy
Wszystkiego dobrego od Boga miłego
A ten mój goiczek z lasa idzie
Przyglądają mu sie wszyscy dobrzy ludzie
Mój goik zielony, piyknie ustrojony
Na moim goiczku zielone wstążeczki
Co je przypinały opolskie dziyweczki
Mój goik zielony, piyknie ustrojony
Na moim goiczku malowane jajka
Co je malowała opolska kaczmorka
Mój goik zielony, piyknie ustrojony
Przed tym tukej domem bioło kamienica
A na tym tu polu zielono pszynica
Mój goik zielony, piyknie ustrojony
Jeszcze jej nie sieką, ani jej nie wiążą
A już sobie liczą, co to za nią wezną
Mój goik zielony, piyknie ustrojony
Wezną oni wezną trzy bite talary
Co one się będę po stole kulały
Mój goik zielony, piyknie ustrojony
A ten pan gospodorz ma on piykne konie
A jak je wypuści skokają jak łanie
Mój goik zielony, piyknie ustrojony
Jeszcze by też barzej koniki skokały
Żeby więcej owsa do żłoba dostały
Mój goik zielony, piyknie ustrojony
Pani gospodyńka porzoud w zdrzadle stoją*
W jedwabno sukiekna i fartuch sie stroją
Mój goik zielony, piyknie ustrojony
Przed tym tukej domem stoi wielki gnotek
Są tam gospodeńka jako piykny kwiotek
Mój goik zielony, piyknie ustrojony
Pani gospodyńka siedzą na łóżeczku
Piastuja dzieciątko w biołym zogłóweczku
Mój goik zielony, piyknie ustrojony
Pani gospodyńka siedzą na róg stoła
Mają sukieneczka, same złote koła
Mój goik zielony, piyknie ustrojony
Zostańcie tu z Bogiem, bo już tu nie przyjda
Aże na bezroczek jeżeli dożyja
Mój goik zielony, piyknie ustrojony
Dejcie, dejcie, dejcie, co mocie mi dzis dać
Bo nie moga dłużej przed tym domem czekać
Mój goik zielony, piyknie ustrojony
Dejcie, dejcie, dejcie, co mocie mi dzis dać
Bo mi dzień krótnieje, wiatr goik rozwieje
Dejcie, dejcie, dejcie, co macie mi dzis dać
Marzanka rosła, aże urosła, jak sosna, jak sosna
Nasza Marzaneczka na buku, na buku
Po co żeś tam wyszoł ty guchu, ty guchu
Marzanka rosła, aże urosła, jak sosna, jak sosna
Nasza Marzaneczka na dąbku, na dąbku
Po co żeś tu wyszoł, gołąbku, gołąbku
Marzanka rosła, aże urosła, jak sosna, jak sosna
Nasza Marzaneczka na kole, na kole
Po co żeś tam wyszoł ty wole, ty wole
Marzanka rosła, aże urosła, jak sosna, jak sosna
Nasza Marzaneczka w sąsieku, w sąsieku
Wyniesiemy se ją poleku, poleku
Marzanka rosła, aże urosła, jak sosna, jak sosna
Nasza Marzaneczka na gminie, na gminie
Wyglądo okienkiem, na świnie, na świnie
Marzanka rosła, aże urosła, jak sosna, jak sosna
Nasza Marzaneczka na dachu, na dachu
Po co żeś tam wyszoł ty łachu, ty łachu
Marzanka rosła, aże urosła, jak sosna, jak sosna
Nasza Marzaneczka nadobna, nadobna
Tej strzeleckiej gofce podobna, podobna
Marzanka rosła, aże urosła, jak sosna, jak sosna
Nasza Marzaneczka jako kwiat, jako kwiat
Dziwo, dziwo jej się cały świat, cały świat
Marzanka rosła, aże urosła, jak sosna, jak sosna
Nasza Marzanecka w piwnicy, w piwnicy
Chodzą do niej, chodzą panicy, panicy
Marzanka rosła, aże urosła, jak sosna, jak sosna
Nasza Marzaneczka jak rzaza, jak rzaza
Godnać, ona godna cesarza, cesarza
Marzanka rosła, aże urosła, jak sosna, jak sosna
Nasza Marzaneczka już w lesie, już w lesie
Wiezie się z cesarzem w kolesie, w kolesie
Marzanka rosła, aże urosła, jak sosna, jak sosna
Nasza Marzaneczka już rada, już rada
Bo miała już króla, cesarza, cesarz
Marzanka rosła, aże urosła, jak sosna, jak sosna
Jedna dziołcha mondro była
ogródek se ogrodziyła
maryjónek sioła
bo mu bardzo przoła
O mój miyły maryjónku
co cie siywóm na zagonku
chtóż cie siewać bandzie
jak mie tu nie bandzie
Jak sie chłopcy dowiedzieli
na maryjónek bieżeli
była ciymno nocka
narwali go mocka
A wy chłopcy nie urgejcie
maryjónku nie targejcie
maryjónek drogi
nie pod wasze nogi
Transkrypcja: Iwona Wylęgała
Komentarz zespołu: Pieśń sobótkowa ze Śląska Opolskiego. Zapisana przez Adolfa Dygacza podczas Akcji Zbierania Folkloru Śląskiego w 1954.
Hoszu, hoszu, hoszu, siedzi panna w koszu
W zielonym wieniusku, w złotym piestrzoniusku
Nas goik zielony, piyknie ustrojony
U nasego pana piękne konie mają
A jak je wypuscą po placu skokają
Nas goik zielony, piyknie ustrojony
U nasego pana zabili barana
Zaprosiyli Witka na kwaśne lelitka
Nas goik zielony, piyknie ustrojony
Na tym dworskim moście dziwują się goście
A co się dziwocie jak nom nic nie docie
Nas goik zielony, piyknie ustrojony
Tekst za: Iwona Wylęgała.
Komentarz zespołu: Pieśń obrzędowości wiosennej. Po spaleniu lub utopieniu Marzanny, kukły symbolizującej śmierć, choroby i wszelkie zło, które wydarzyło się przez całą zimę, wracano do wsi z przybranym gaikiem. Wprowadzano w ten sposób nowe życie. Obchodzono z goikiem czy gaikiem całą wieś i śpiewano np. taką pieśń.
A Marzanna żur warzyła, a Marzanna żur warzyła
Kolano se oparzyła
Warzyła go pod murem, warzyła go pod murem
Mieszła go kosturem
A Marzanna żur warzyła, a Marzanna żur warzyła
Kolano se oparzyła
Warzyła go pod szopą, warzyła go pod szopą
Mieszała go pończochą
A Marzanna żur warzyła, a Marzanna żur warzyła
Kolano se oparzyła
Warzyła go pod wozem, warzyła go pod wozem
Mieszała go powrozem
A Marzanna żur warzyła, a Marzanna żur warzyła
Kolano se oparzyła
Warzyła go pod gruszką, warzyła go pod gruszką
Mieszała go pietruszką
A Marzanna żur warzyła, a Marzanna żur warzyła
Kolano se oparzyła
Warzyła go pod śliwą, warzyła go pod śliwą
Mieszała go pokrzywą
Tekst za: Iwona Wylęgała
Pieśń obrzędowości wiosennej. Śpiewana na wiosnę podczas wyprowadzania Marzanny ze wsi na Śląsku Opolskim.